Zo, dat gooi ik even in de groep. Ik denk echt dat er niet zoiets bestaat als een gezond of ongezond product. Van een product op zichzelf kun je dat namelijk totaal niet zeggen, omdat geen enkel product alle voedingsstoffen bevat die we nodig hebben. Een eetpatroon kun je echter wel gezond of minder gezond noemen. Lees ook waarom je beter niet in termen van gezond en ongezond kunt denken.

Gezonde producten bestaan niet

Iedereen vindt appels gezond. Maar stel dat je er 10 op een dag eet, is dat nog steeds gezond? Niet echt. Een patatje vinden we ongezond. Maar stel dat je één patatje per maand eet. Is dat ongezond? Vind ik niet. 

Maar het ligt er natuurlijk ook aan wat je naast dat patatje allemaal nog eet op een dag. Ik spreek dus liever van een gezond of minder gezond  eet- of leefpatroon, en niet van gezonde of ongezonde producten.

Ik noem producten zelf ook gezond en ongezond

Ik geef veel producten ook het label gezond of ongezond. Deels omdat ik merk dat mensen dan begrijpen wat je ermee bedoelt. Een betere term voor gezond zou echter zijn: voedzaam. Daarmee geef je aan dat het voedingsstoffen bevat die je lichaam nodig heeft. 

“Ongezonde” producten kun je dan “minder voedzaam” noemen, waarmee je aangeeft dat het weinig voedingswaarde heeft. Maar wel gewoon heel lekker is! Net zoals veel voedzame producten óók heel lekker zijn! Voedzaam of lekker, het een sluit het ander wat mij betreft niet uit. 

Jouw oordeel over producten zorgt voor een slechte relatie met eten

Denken over eten in termen van goed en slecht, zorgt er ook voor dat je je daarnaar gedraagt. En dit verstoort je relatie met eten. Hoe werkt dat dan? 

Stel dat je allerlei producten ongezond vindt, zoals chocola, chips en pizza. Je zou er eigenlijk zo min mogelijk van moeten eten, vind je zelf. Wat is dan het gevolg? Je probeert het (zoveel mogelijk) te vermijden. Heel af en toe sta je jezelf deze producten toe. Maar als je ze dan eet, neem je al gauw teveel en voel je je superschuldig dat je je er toch aan hebt ‘gezondigd’ (ook zo’n beoordelend woord waar je niks mee opschiet).

Je schaamt je en gaat ze toch maar weer een tijdje vermijden. Of nog erger, weer een dieet volgen. Wat je niet volhoudt, toch weer dat ene lekkers eet en een eetbui krijgt. Zo zit je dus in een vicieuze cirkel. 

Zorgen over eten en schuldgevoel

Bovendien heeft denken in goede en slechte producten ook allerlei andere vervelende gevolgen: je slaat misschien etentjes of traktaties af omdat je niet te ongezond wilt eten. Daarmee isoleer je jezelf, heb je minder plezier in je leven en meer zorgen. Of je gaat juist heel veel eten van jouw verboden producten als je de kans krijgt, waardoor je misschien aankomt en je daar weer schuldig over voelt.

Ontzeg jezelf niet wat je lekker vindt!

Daarnaast mis je ook het plezier en de voldoening van lekker en minder voedzaam eten! Want Tony melkchocola, croissantjes en chocoladegranola (personal favorites :)) horen nu eenmaal bij het leven. Dat is óók wat het leven leuk maakt en je mag genieten van wat jij zelf lekker vindt! Waarom zouden we onszelf dit ontzeggen?

Mijn tips

Probeer dus het denken in gezond en ongezond los te laten. Op die manier kijk je weer heel anders tegen eten aan. Je hoeft geen lijstje te hebben met verboden producten. En je hoeft het ook niet een guilty pleasure te noemen (een pleasure is genoeg ;)).

Gun jezelf wat je echt lekker vindt en eet dat dan heel bewust, zonder afleiding en met al je zintuigen ‘aan’: ruik eraan, proef het en merk op hoe de textuur ervan aanvoelt in je mond. Dát zorgt voor voldoening! En omdat je voor de volle 100 procent hebt genoten, kun je het makkelijker weer wegleggen.

Wil je hier meer tips over? Kijk dan eens hier of stel me gerust een vraag hieronder.

Groetjes Femke